Wścieklizna
Wścieklizna jest śmiertelną  chorobą zakaźną, na którą podatne są wszystkie gatunki zwierząt stałocieplnych,  w tym człowiek.
Drogi szerzenia się choroby:
Wirus przenosi się głównie przez  kontakt śliny zakażonego zwierzęcia z uszkodzoną skórą lub błoną śluzową  (najczęściej jamy ustnej, nosowej oraz spojówką) . 
Zakażenie możliwe jest również  drogą aerogenną co odnotowywano w innych krajach 
w środowisku gęsto zasiedlonych przez nietoperze jaskiń, 
lub przez kontakt moczu  zakażonego zwierzęcia z uszkodzoną skórą lub błoną śluzową (chociaż ilość  wirusa w moczu zakażonego zwierzęcia jest niewielka).
Głównym rezerwuarem wirusa na  terenie Polski jest lis rudy.
Objawy u zwierząt:
Typowe zmiany u zwierząt  obejmują: nagłe zmiany zachowania, w tym napady agresji, postępujące porażenia  prowadzące do śmierci.
Choroba może przebiegać w dwóch  postaciach:
postaci gwałtownej (szałowej) zwierzęta wykazują agresywne zachowania, występuje ślinotok, nienaturalne  chrapliwe wycie/miauczenie/ryczenie, zjadanie niejadalnych przedmiotów, a w  dalszym przebiegu choroby zaburzenia koordynacji ruchu, napady drgawek,  porażenia żuchwy z wypadaniem języka, trudności w połykaniu, porażenia innych  części ciała: kończyn, mięśni oddechowych,
postaci porażennej (cichej) zmiany w zachowaniu są niewielkie, natomiast choroba przejawia się 
w występowaniu porażeń obejmującej różne partie ciała: żuchwę, kończyny,  mięśnie oddechowe.
U bydła, saren i jeleni przeważa  postać cicha choroby.
Nie wszystkie objawy i stadia  choroby muszą pojawić się u zakażonego zwierzęcia.
U ludzi wczesne objawy obejmują  gorączkę i ból głowy, w miarę przebiegu choroby wystąpić może dezorientacja,  depresja, senność, następnie drżenia lub porażenia mięśni twarzy, gardła, karku.  Śmierć następuje w wyniku postępującego paraliżu.
Profilaktyka:
Na terenie województw o  największym ryzyku wystąpienia wścieklizny prowadzone są ochronne szczepienia  lisów. Doustna szczepionka znajdująca się w przynęcie rozrzucana jest z  samolotu lub wykładana ręcznie. Terminy wykładania szczepionek podawane są do  wiadomości publicznej 
w sposób  zwyczajowo przyjęty na terenie  gmin. Należy unikać kontaktu ze szczepionką przeznaczoną dla lisów oraz  uniemożliwić taki kontakt zwierzętom domowym.
Na terenie kraju istnieje  obowiązek corocznego szczepienia psów przeciwko wściekliźnie (pierwsze  szczepienie może mieć miejsce po ukończeniu przez psa 3. miesiąca życia).
W przypadku narażenia innego  zwierzęcia domowego lub gospodarskiego na kontakt ze zwierzętami dzikimi lub w  przypadku występowania wścieklizny na danym obszarze, jak również  przemieszczania zwierzęcia towarzyszącego na obszary gdzie wścieklizna  występuje, zaleca się szczepienie innych niż psy zwierząt.